Platt in Versen

Gedichtsammlungen wiest jümmers to allereerst op den Minsch, de de Stücken tohoopstellt hett. Oder anners: De een mag düt, de anner mag dat. Willi Höfig hett in sien Bökerschapp langt un knapp 200 Gedichten ut de verleden twee Johrhunnerten rutsöcht, mit de he wat anfangen kann (oder ok jüst nich). Opdeelt is dat in “Moderspraak Heimat Vaderland”, “So is dat Leven”, “Natuur un Johr”, “Twee de sik goot sünd”, Geschichten un Balladen”, “De See” un “Naschrapels”. Dor kann een veel wedderfinnen un ok dat een oder anner nee entdecken. Man mit de plattdüütsche Moderne üm Johannimloh, Bruhn oder Bühren kann he woll nich veel anfangen.

En Reeg Gedichten hett Höfig in Anthologien funnen, man dat de ok in Böker vun de Schrieversch oder den Schrieversmann staht, is dor nich to lesen. To de Schrieverslüüd steiht dor faken blots en Deel un nich allens, wat vun Belang is – to Gorch Fock is so veel schreven worrn – un dor langt dat eben nich, wenn dor nu wat ut dat Johr 1913 to lesen steiht.

Fraagt sik blots, wat Autor oder Verlag sik ok överall de Afdruckrechten hebbt geven laten, wo de noch nich free sünd.

Willi Höfig: Dat anner Düütsch. Nedderdüütsche Gedichten ut dat 19. bet 21. Johrhunnert. 2. Oplaag. verlag.marless.de 2022, 244 S.

ISBN: 978-3-9822695-3-5